Bogusława Kaniecka

Sport i rekreacja

Bogusława Elżbieta Kaniecka, urodzona 19 grudnia 1953 roku w Gorzowie Wielkopolskim, to znana polska lekkoatletka, która zyskała uznanie w świecie sportu jako sprinterka.

W trakcie swojej kariery zdobyła liczne medale i wyróżnienia, w tym tytuł medalistki Uniwersjady w 1977 roku, co podkreśla jej znaczącą rolę w polskim sporcie lekkoatletycznym.

Jako mistrzyni i reprezentantka Polski, Kaniecka niewątpliwie przyczyniła się do promocji lekkiej atletyki w kraju, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii tej dyscypliny.

Kariera sportowa

Bogusława Kaniecka, wybitna lekkoatletka, związana z klubami sportowymi Warta Gorzów oraz Górnik Zabrze, zyskała uznanie dzięki swoim osiągnięciom na arenie międzynarodowej. W szczególności wyróżnia się jej sukces zdobycia brązowego medalu podczas Letniej Uniwersjady w 1977 roku. W zawodach tych, w składzie z Heleną Fliśnik, Ewą Witkowską (później Kasprzyk) oraz Ewą Długołęcką, zdobyły medal w sztafecie 4 x 100 metrów, osiągając wynik 44,79 sekundy.

W 1977 roku Kaniecka reprezentowała Polskę w finale A Pucharu Europy w lekkoatletyce, gdzie jej drużyna w sztafecie 4 x 100 metrów zajęła czwarte miejsce, uzyskując czas 43,74 sekundy. Jej dokonania na krajowych zawodach również są imponujące – na mistrzostwach Polski seniorek na otwartym stadionie zdobyła łącznie siedem medali.

Wśród tych medali można wymienić: jedno złoto w sztafecie 4 x 100 metrów w 1977, jedno srebro w biegu na 200 metrów w tym samym roku, a także cztery srebrne krążki w sztafecie 4 x 100 metrów w latach 1974, 1975, 1976 oraz 1976. Dodatkowo, Kaniecka zdobyła jeden brązowy medal w biegu na 100 metrów w 1977 roku. Na halowych mistrzostwach Polski seniorek natomiast, wywalczyła dwa brązowe medale w biegu na 60 m, w latach 1974 i 1978.

Rekordy życiowe Bogusławy Kanieckiej są również znaczącym elementem jej kariery:

  • 100 m: 11,69 sekundy (25.07.1977),
  • 200 m: 24,05 sekundy (21.08.1977),
  • 60 m (hala): 7,45 sekundy (20.02.1977).

Przypisy

  1. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 453
  2. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 297
  3. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 386
  4. Halina Hanusz, Bartłomiej Korpak Polacy na letnich uniwersjadach 1959-2009, wyd. Warszawa 2010, s. 54
  5. Francisco Ascorbe, Félix Capilla, José Luis Hernández History of the European Cup. Statistics handbook, wyd. Malaga 2006, s. 503
  6. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 249

Oceń: Bogusława Kaniecka

★★★★★
Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:24