Edward Jancarz

---

Kariera sportowa

Edward Jancarz, znany z niezwykłych osiągnięć w sporcie, dziesięciokrotnie brał udział w międzynarodowych finałach mistrzostw świata w latach 1968–1969, 1973–1977 oraz 1981–1982. W swoim premierowym występie w 1968 roku w Göteborgu, zdobył 11 punktów, co zaowocowało zdobyciem brązowego medalu po biegu dodatkowym.

Reprezentując Polskę w sześciu finałach mistrzostw świata par, udało mu się zdobyć cztery medale: srebrny w 1975 roku z Piotrem Bruzdą, srebrny w 1980 oraz dwa brązowe w 1979 i 1981 roku wspólnie z Zenonem Plechem.

W krajowych rozgrywkach indywidualnych także wyróżnił się, zajmując miejsca na podium mistrzostw Polski sześciokrotnie. W 1975 i 1983 roku zdobył tytuł mistrza, natomiast w 1974 roku sięgnął po srebro, a w latach 1968, 1976 oraz 1981 po brązowe medale.

Niezwykle utytułowany był również w turniejach o „Złoty Kask”, na których stawał na podium sześciokrotnie. Zdobył złote medale w latach 1969, 1972 oraz 1975, a także srebrne w 1973 i 1976 oraz brązowe w 1974 roku. Jako junior, z sukcesem zakończył współzawodnictwo, zdobywając „Srebrny Kask” w 1967 roku.

Przez całą swoją karierę, Edward Jancarz był ściśle związany ze swoim macierzystym klubem, Stalą Gorzów. Poświęcił 22 sezony na występy w tym klubie, zdobywając sześćnaście medali DMP: siedem złotych w latach 1969, 1973, 1975–1978 oraz 1983, osiem srebrnych w 1965, 1966, 1968, 1971, 1974, 1979, 1981 i 1984 oraz jeden brązowy w 1982 roku.

Kariera zawodnicza Edwarda Jancarza dobiegła końca podczas turnieju pożegnalnego, który zorganizował w Gorzowie Wielkopolskim 9 sierpnia 1986 roku. Niestety, wydarzenie to zakończyło się tragicznie – doznał wówczas wstrząsu mózgu, pęknięcia podstawy czaszki i złamania łopatki. Po zakończeniu kariery zawodniczej, zajął się szkoleniem młodych talentów jako trener, a przez pewien czas prowadził drużynę narodową młodzieżową, a potem współpracował ze Stalą oraz KKŻ Krosno.

Śmierć

Edward Jancarz zmarł 11 stycznia 1992 roku. Jego śmierć miała miejsce w tragicznych okolicznościach, podczas kłótni w swoim domu. W tym trudnym okresie, na końcu kariery, niemal cały czas nadużywał alkoholu, co niestety mogło przyczynić się do zaostrzenia sytuacji. W wyniku awantury został śmiertelnie ugodzony nożem przez swoją drugą żonę, Katarzynę.

Bezpośrednią przyczyną jego zgonu był krwotok z tętnicy pachwinowej, co stanowiło tragiczny finał jego życia. Po zakończeniu jego drogi życiowej, Edward Jancarz został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Gorzowie Wielkopolskim.

Upamiętnienie

Od 1992 roku w Gorzowie Wlkp. odbywa się coroczny Memoriał Edwarda Jancarza, który ku chwale tego wybitnego żużlowca przyciąga wielu fanów. Jego imię nosi nie tylko gorzowski stadion żużlowy, ale także jedna z ulic w tym mieście, co podkreśla jego znaczenie dla lokalnej społeczności.

Warto zaznaczyć, że Jancarz był pierwszym żużlowcem na świecie, któremu postawiono pomnik. Uroczystość odsłonięcia tego wyjątkowego miejsca odbyła się w grudniu 2005 roku w Gorzowie Wielkopolskim, a pomnik stanowi symbol uznania dla jego nieprzeciętnych osiągnięć oraz wpływu na sport.

Osiągnięcia

Edward Jancarz to postać, która zapisała się w historii sportu dzięki swoim licznych osiągnięciom na arenie międzynarodowej oraz krajowej. Jego występy na mistrzostwach świata potwierdzają ogromny talent i determinację, dzięki którym zdobył uznanie wśród fanów żużla.

Poniżej przedstawiamy szczegółowy przegląd indywidualnych mistrzostw świata, drużynowych mistrzostw świata oraz mistrzostw par, w których Edward Jancarz odnosił sukcesy. Pełne wyniki udowadniają, jak silnym zawodnikiem był na przestrzeni swojego bogatego w osiągnięcia sportowego życia.

• Indywidualne mistrzostwa świata:
• 1968 – Göteborg – 3. miejsce – 11+3 pkt.
• 1969 – Wembley – 6. miejsce – 9 pkt.
• 1973 – Chorzów – 11. miejsce – 6 pkt.
• 1974 – Göteborg – jako rezerwowy – 1 pkt.
• 1975 – Wembley – 12. miejsce – 4 pkt.
• 1976 – Chorzów – 12. miejsce – 5 pkt.
• 1977 – Göteborg – 13. miejsce – 4 pkt.
• 1979 – Chorzów – 9. miejsce – 7 pkt.
• 1981 – Wembley – 12. miejsce – 5 pkt.
• 1982 – Los Angeles – 10. miejsce – 7 pkt.
• 1984 – Göteborg – awansował do finału IMŚ, ale w nim nie wystąpił.

• Drużynowe mistrzostwa świata:
• 1968 – Londyn – 3. miejsce – 6 pkt.
• 1969 – Rybnik – 1. miejsce – 11 pkt.
• 1971 – Wrocław – 3. miejsce – 4 pkt.
• 1973 – Londyn – 4. miejsce – 2 pkt.
• 1975 – Norden – 4. miejsce – 1 pkt.
• 1976 – Londyn – 2. miejsce – 9 pkt.
• 1977 – Wrocław – 2. miejsce – 10 pkt.
• 1978 – Landshut – 3. miejsce – 6+3 pkt.
• 1980 – Wrocław – 3. miejsce – 3 pkt.

• Mistrzostwa świata par:
• 1974 – Manchester – 5. miejsce – 6 pkt.
• 1975 – Wrocław – 2. miejsce – 15 pkt.
• 1976 – Eskilstuna – 7. miejsce – 7 pkt.
• 1978 – Chorzów – 5. miejsce – 13 pkt.
• 1979 – Vojens – 3. miejsce – 13 pkt.
• 1980 – Krško – 2. miejsce – 15 pkt.
• 1981 – Chorzów – 3. miejsce – 15 pkt.

Edward Jancarz odnosił również sukcesy na krajowej arenie. Jego osiągnięcia w indywidualnych mistrzostwach Polski oraz mistrzostwach par klubowych ukazują jego świetny talent i determinację.

Oto zestawienie jego osiągnięć w indywidualnych mistrzostwach Polski:

• 1968 – Rybnik – 3. miejsce – 12+2 pkt.
• 1969 – Rybnik – jako rezerwowy – nie startował.
• 1971 – Rybnik – 7. miejsce – 8 pkt.
• 1973 – Rybnik – 4. miejsce – 10 pkt.
• 1974 – Gorzów Wielkopolski – 2. miejsce – 13+3 pkt.
• 1975 – Częstochowa – 1. miejsce – 15 pkt.
• 1976 – Gorzów Wielkopolski – 3. miejsce – 11 pkt.
• 1980 – Leszno – 4. miejsce – 13+1 pkt.
• 1981 – Leszno – 3. miejsce – 12+3 pkt.
• 1982 – Zielona Góra – 4. miejsce – 11 pkt.
• 1983 – Gdańsk – 1. miejsce – 13 pkt.

• Mistrzostwa Polski par klubowych:
• 1974 – Bydgoszcz – 2. miejsce – 14 pkt.
• 1976 – Gdańsk – 1. miejsce – 14 pkt.
• 1978 – Chorzów – 1. miejsce – 16 pkt.
• 1983 – Zielona Góra – 3. miejsce – 9 pkt.
• 1984 – Toruń – 2. miejsce – 8 pkt.

Jancarz jest również zdobywcą prestiżowych tytułów w Złotym Kasku i Srebrnym Kasku, co dodatkowo potwierdza jego niezaprzeczalne umiejętności na torze.

• Złoty Kask:
• 1969 – 8 rund – 1. miejsce – 79 pkt.
• 1972 – 8 rund – 1. miejsce – 80 pkt.
• 1973 – 8 rund – 2. miejsce – 67 pkt.
• 1974 – 8 rund – 3. miejsce – 44 pkt.
• 1975 – 8 rund – 1. miejsce – 73 pkt.
• 1976 – 4 rundy – 2. miejsce – 49 pkt.
• 1983 – Leszno – 4. miejsce – 10 pkt.
• 1984 – Wrocław – 7. miejsce – 9 pkt.

• Srebrny Kask:
• 1967 – 5 rund – 1. miejsce – 55 pkt.

Drużynowe Mistrzostwa Polski – Sezon Zasadniczy Najwyższej Klasy Rozgrywkowej

Do uzupełnienia lata 1967–1980.

Sezon	Klub	Miejsce	Liga	Średnia/bg	Średnia/mc	Punkty	Bonusy	Razem	Komplety	Biegi	Mecze
1965	Stal Gorzów Wlkp.	_	1 Liga	0,500	1,000	1 (74)	0	1 (74)	0	2	1
1966	Stal Gorzów Wlkp.	_	1 Liga	1,429 (31)	3,286 (41)	23 (48)	7	30 (48)	0	21	7
1981	Stal Gorzów Wlkp.	_	1 Liga	2,514 (2)	11,125 (8)	178 (8)	3	181 (11)	4	72	16
1982	Stal Gorzów Wlkp.	_	1 Liga	2,612 (2)	10,500 (15)	126 (27)	2	128 (32)	2	49	12
1983	Stal Gorzów Wlkp.	_	1 Liga	2,477 (7)	11,333 (12)	204 (9)	14	218 (6)	4 – (3 pł.)	88	18
1984	Stal Gorzów Wlkp.	_	1 Liga	2,340 (10)	11,300 (9)	113 (32)	4	117 (34)	1 – (1 pł.)	50	10
1985	Stal Gorzów Wlkp.	8	1 Liga	1,984 (20)	6,882 (32)	117 (27)	8	125 (30)	0	63	17

W nawiasie miejsce w danej kategorii (śr/m oraz śr/b – przy założeniu, że zawodnik odjechał minimum 50% spotkań w danym sezonie).

Inne ważniejsze turnieje

Turniej memoriałowy Alfreda Smoczyka w Lesznie to jeden z ważniejszych zawodów, w których brał udział Edward Jancarz.

• 1969 – 6. miejsce – 10 pkt.,
• 1971 – 6. miejsce – 7 pkt.

---

Oceń: Edward Jancarz

---