Stadion lekkoatletyczny im. Lubuskich Olimpijczyków w Gorzowie Wielkopolskim

---

Położenie

Stadion im. Lubuskich Olimpijczyków w Gorzowie Wielkopolskim znajduje się w dogodnej lokalizacji w północnej części tego miasta. Obiekt usytuowany jest pomiędzy ulicami Krasińskiego, Mickiewicza oraz Wyszyńskiego, w bliskim sąsiedztwie rzeki Kłodawki.

Rzeka ta oddziela dwie najważniejsze części kompleksu: główny stadion, zwany również częścią dolną, oraz stadion treningowy, znany jako część górna. Od północy stadion otacza nasyp, przy którym przebiega dwupasmowa Aleja ks. Witolda Andrzejewskiego.

Wschodnią granicę kompleksu stanowi ulica Wyszyńskiego, która jest częścią drogi wojewódzkiej nr 151. W tej okolicy znajduje się także zabudowa mieszkalna oraz Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej.

Od południa stadion otoczony jest zabudową mieszkalną ulicy Krasińskiego i ulicą Mickiewicza. Zachodnią część kompleksu zamyka zabudowa mieszkalna ulicy Mieszka I oraz koryto rzeki Kłodawki wzdłuż ulicy Dąbrowskiego.

Historia

Historia części dolnej

Nieustanny rozwój funkcji stadionu w Gorzowie Wielkopolskim sięga lat 20. XX wieku, kiedy to powstał on jako stadion piłkarski. Po zakończeniu II wojny światowej obiekt był użytkowany przez Armię Czerwoną, a pod koniec lat 50. XX wieku stał się domem dla klubu Warta Gorzów Wielkopolski. W kolejnych latach stadion przeszedł znaczne zmiany oraz modernizacje. Warto podkreślić, że w sezonie 1957 Warta Gorzów zmierzyła się na nim z Kujawiakiem Włocławek, co miało wyjątkowe znaczenie, ponieważ był to mecz barażowy o awans do II ligi. Warta zwyciężyła 2:0, a spotkanie przyciągnęło 4000 kibiców, co do dzisiaj stanowi nierozwikłany rekord frekwencji. W roku 1962 obiekt gościł jeden z meczów finałowych, a rok później odbył się tu finał Pucharu Polski na poziomie województwa zielonogórskiego.

W sezonie 1962/1963 Warta Gorzów stanęła w szranki z Polonią Bydgoszcz w I rundzie Pucharu Polski, niestety przegrywając 1:3, co również przyciągnęło 1000 widzów. Rok później, w 1963/1964, doszło do starcia z Lechem Poznań w 1/32 finału, które zakończyło się porażką 1:3. Po zawieszeniu działalności klubu Warta w 2002 roku stadion zyskał miano obiektu opuszczonego, a jego drzwi zostały ponownie otwarte w 2008 roku, po reaktywacji klubu.

Historia części górnej

Druga część stadionu, przeznaczona do lekkoatletyki, została zbudowana w latach 80. XX wieku jako stadion lekkoatletyczny dla ówczesnego Zamiejscowego Wydziału Wychowania Fizycznego (dzisiaj Zamiejscowy Wydział Kultury Fizycznej) w Gorzowie Wielkopolskim na poznańskiej AWF. W jego posiadaniu pozostał aż do 2013 roku, kiedy to został przejęty przez miasto Gorzów. W zamian za przekazanie obiektu, miasto ufundowało wydział kwotą 7 milionów złotych, co wpłynęło na rozwój infrastruktury sportowej.

Przebudowa

W styczniu 2021 roku stadion Warty przeszedł gruntowną przebudowę, która zakończyła się w czerwcu 2022 roku. Efektem tych prac jest nowoczesna, ośmiotorowa, tartanowa bieżnia w kolorze niebieskim, dostosowana do potrzeb lekkoatletyki, oraz boisko trawiaste do piłki nożnej o wymiarach 96 m x 61 m (wcześniej 105 m x 65 m). Warto zwrócić uwagę na zamontowane cztery maszty oświetleniowe oraz nową trybunę z ponad 900 siedziskami. Również wcześniejszy obiekt lekkoatletyczny zyskał nowoczesny wygląd i stał się obiektem treningowym dla przyszłych sportowców. We wrześniu 2022 roku kompleks po przebudowie został uroczyście otwarty.

Choć stadion stał się własnością miasta, nadal wykorzystywany jest na zajęcia dydaktyczne studentów ZWKF. Niestety, pomimo nadziei klubu piłkarskiego Warta, po przebudowie stadion nie został udostępniony dla potrzeb drużyny, co zmusiło ich do korzystania z stadionu piłkarskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Gorzowie Wielkopolskim. Warto także podkreślić, że Polski Związek Lekkiej Atletyki zdecydował o wyborze kompleksu stadionów w Gorzowie na gospodarza 99. edycji mistrzostw Polski w lekkiej atletyce w 2023 roku.

---

Oceń: Stadion lekkoatletyczny im. Lubuskich Olimpijczyków w Gorzowie Wielkopolskim

---