Zbigniew Bełz

---

Życiorys

W 1978 roku Zbigniew Bełz zakończył swoje studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. Następnie, w latach 1980-1981, pełnił funkcję asesora w Sądzie Rejonowym w Gorzowie Wielkopolskim. Od września 1980 roku zaangażował się w działalność NSZZ „Solidarność”. W maju 1981 roku został wybrany na delegata regionu Gorzów Wielkopolski na I Krajowy Zjazd Delegatów „Solidarności”. Tam też wszedł w skład prezydium Krajowej Komisji Rewizyjnej, a także był członkiem Krajowej Komisji Koordynacyjnej Pracowników Wymiaru Sprawiedliwości.

Latem 1981 roku był jednym z założycieli Polskiej Partii Demokratycznej, która powstała w Gorzowie Wielkopolskim. Po ogłoszeniu stanu wojennego musiał ukrywać się. 13 grudnia tego samego roku zorganizował spotkanie członków Zarządu Regionu, którzy uniknęli internowania, a następnie wspierał strajk w Zakładach Włókien Chemicznych Chemitex-Stilon w Gorzowie Wlkp. Został również członkiem Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego miasta.

W czerwcu 1982 roku objął przewodnictwo Regionalnej Komisji Wykonawczej, która koordynowała działania podziemne związku. Był jednym z założycieli Solidarności Walczącej. Na czele RKW stał do kwietnia 1983, gdy to został aresztowany. Po wypuszczeniu z więzienia w czerwcu 1983 roku opublikował w „Gazecie Lubuskiej” swoje oświadczenie, w którym stwierdził, że działalność podziemna była dla niego bezcelowa i szkodliwa. W grudniu tego samego roku amnestia doprowadziła do umorzenia postępowania przeciwko niemu.

W wyniku zaistniałej sytuacji Zbigniew Bełz nie mógł pracować jako prawnik, co zmusiło go do podjęcia pracy w zakładzie rzemieślniczym oraz jako ajent kiosku warzywnego. Nie kontynuował dalszej działalności podziemnej. W 1987 roku wyemigrował do Kanady, gdzie objął stanowisko przewodniczącego Biura Informacyjnego „Solidarności Walczącej” w Toronto. Od 1988 roku pełnił rolę wydawcy polonijnego dziennika „Gazeta” w Toronto.

W 2013 roku został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, co stało się wyrazem uznania dla jego wybitnych zasług w działalności na rzecz demokratycznych przemian w Polsce oraz za promowanie sukcesów polskiej transformacji wśród kanadyjskiej Polonii. (M.P. z 18.06.2014, poz. 481).

---

Oceń: Zbigniew Bełz

---