Andrzej Lewandowski (generał)


Andrzej Lewandowski, urodzony 30 maja 1950 roku w Gorzowie Wielkopolskim, to postać o znaczącym wkładzie w historię Wojska Polskiego.

Przez lata swojej kariery wojskowej awansował na stopień generała brygady, co stanowi wyraz jego profesjonalizmu oraz oddania służbie wojskowej.

Życiorys

Andrzej Lewandowski, w całej swojej karierze wojskowej, zyskał rozległe doświadczenie oraz osiągnięcia, które znacząco wpłynęły na rozwój wojsk obrony przeciwlotniczej w Polsce. Studia w Oficerskiej Szkole Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie trwały od 1969 do 1973 roku. Po ich zakończeniu, w roku 1973, objął funkcję dowódcy plutonu w 12 Pułku Zmechanizowanym znajdującym się w Gorzowie Wielkopolskim. Równo rok później, w 1974, awansował na stanowisko dowódcy baterii w tym samym pułku, gdzie pozostał aż do 1977 roku.

W 1977 roku rozpoczął studia w Akademii Wojsk OPL w Kijowie, które trwały przez trzy lata. Po ich ukończeniu w 1980 roku, piastował różne stanowiska, w tym dowódcy dywizjonu OPL oraz szefa sekcji rozpoznania powietrznego, aż do 1985 roku, kiedy przejął dowodzenie nad 66 Pułkiem Artylerii Przeciwlotniczej w Bolesławcu. Jego kariera postępowała dynamicznie, a po trzech latach pełnienia tej roli został zastępcą szefa OPL w Warszawskim Okręgu Wojskowym.

W latach 1990–1992 Lewandowski kontynuował kształcenie w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego SZ ZSRR w Moskwie. Po powrocie do Polski, w 1992 roku objął pozycję szefa OPL Warszawskiego Okręgu Wojskowego, a następnie, od 1998 do 1999 roku, pełnił funkcję zastępcy Szefa Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Wojskach Lądowych. Lata 1999–2002 to okres, kiedy był szefem Wojsk Obrony Przeciwlotniczej, po czym oddał się do dyspozycji Ministra Obrony Narodowej.

W 2003 roku zdobył stopień naukowy doktora na Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie. W latach 2004–2007 pełnił obowiązki attaché obrony Rzeczypospolitej Polskiej w Federacji Rosyjskiej. Jego kariera zakończyła się w 2007 roku, kiedy przeszedł do rezerwy.

Generał Lewandowski był aktywny również po zakończeniu służby. Był zastępcą prezesa Klubu Generałów Wojska Polskiego oraz członkiem Zarządu Głównego Związku Żołnierzy Wojska Polskiego. W latach 2009–2013 spełniał rolę zastępcy przewodniczącego komisji historycznej tego związku. Dodatkowo, przewodniczył Radzie Wydawniczej publikacji zatytułowanej „Wojska Obrony Przeciwlotniczej Wojsk Lądowych. Historia, Tradycje i Współczesność”.

Jest autorem wielu artykułów publikowanych w „Głosie Weterana i Rezerwisty”, Biuletynie Przeciwlotników oraz na stronie internetowej Klubu Generałów Wojska Polskiego.

Awanse

Andrzej Lewandowski, wybitny generał, przeszedł długą i szanowaną drogę w hierarchii wojskowej, która odzwierciedla jego zaangażowanie i oddanie służbie wojskowej. W trakcie swojej kariery wojskowej zdobywał kolejne awanse, osiągając coraz wyższe stopnie wojskowe.

  • podchorąży – 1969,
  • podporucznik – 1973,
  • porucznik – 1975,
  • kapitan – 1978,
  • major – 1983,
  • podpułkownik – 1987,
  • pułkownik – 1990,
  • generał brygady – 15 sierpnia 2000.

Ordery i odznaczenia

Andrzej Lewandowski, znany jako generał, został odznaczony licznymi wyróżnieniami za swoją służbę. Poniżej przedstawiono listę jego najważniejszych orderów i odznaczeń:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 22 października 2001,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi.

Przypisy

  1. a b c Lewandowski 2009 ↓, s. 75-76.
  2. a b c Jędrzejko, Krogulski i Paszkowski 2002 ↓, s. 255.
  3. Głos Weterana i Rezerwisty.
  4. Związek Żołnierzy Wojska Polskiego.
  5. M.P. z 2002 r. nr 1, poz. 21

Oceń: Andrzej Lewandowski (generał)

Średnia ocena:4.96 Liczba ocen:14