Hermann Ende

---

Życiorys

W 1836 roku Hermann Ende przeprowadził się z rodziną do Berlina, gdzie rozpoczął swoją edukacyjną ścieżkę. Ukończył Köllnisches Gymnasium, a następnie odbył szkolenie w zawodzie geodety. Po tym etapie podjął studia z zakresu architektury w Akademii Budowlanej (niem. Bauakademie) w latach 1852–1855.

W 1852 roku złożył egzamin, uzyskując kwalifikacje jako kierownik budowy, a siedem lat później, w 1859 roku, zdobył tytuł architekta. Od 1860 do 1895 roku wspólnie z Wilhelmem Böckmannem prowadził biuro architektoniczne o nazwie Ende und Böckmann.

W 1874 roku został członkiem prestiżowej Akademie der Künste. Jego działalność edukacyjna obejmowała lata 1878–1887, kiedy to wykładał zarówno na Akademii Budowlanej, jak i na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie. Ponadto, w 1879 roku był współzałożycielem Zrzeszenia Architektów Berlińskich (niem. Vereinigung Berliner Architekten).

Działalność

Biuro projektowe Ende und Böckmann zrealizowało zlecenie na projektowanie ważnych instytucji w Japonii, w tym gmachu parlamentu, Ministerstwa Sprawiedliwości oraz Sądu Najwyższego. Warto jednak zaznaczyć, że początkowe koncepcje zostały odrzucone przez japoński rząd.

Władze uznały, że projekty były zbyt mocno inspirowane tradycyjną architekturą japońską, podczas gdy zamierzano wznosić budynki w stylu zachodnim. Po dokładnej rewizji pierwotnych planów, udało się zrealizować gmachy ministerstwa (1895) oraz sądu (1896).

Niestety, projekt gmachu parlamentu pozostał jedynie w sferze planów – rząd japoński zdecydował się na zerwanie umowy z biurem w 1890 roku z powodu zbyt wysokich kosztów.

Wybrane dzieła

W latach 1860–1862 Hermann Ende zaprojektował willę von der Heydta, która znajdowała się w Berlinie, we współpracy z Gustavem Adolphem Linke. Jego twórczość obejmowała wiele znaczących dzieł, które na stałe wpisały się w architekturę stolicy Niemiec.

Wspólnie z Wilhelmem Böckmannem, Ende wzniósł między innymi:

• Grand Hotel de Rome przy Unter den Linden 10 w latach 1865/66 oraz 1875/76, który niestety został zburzony w 1910 roku, a obecnie znajduje się w jego miejscu Römischer Hof,
• gmach Deutschen-Union-Banku przy adresie Behrenstrasse 9–10 w Berlinie w latach 1872–1874,
• bude dla Zrzeszenia Architektów Berlińskich zrealizowane w latach 1875/76 przy Wilhelmstrasse 92/93, które niestety nie istnieją,
• liczne wille oraz budynki mieszkalne usytuowane w berlińskiej dzielnicy Tiergarten.
• W 1895 roku zaprojektował gmach japońskiego Ministerstwa Sprawiedliwości w Tokio,
• Natomiast w 1896 roku stworzył gmach japońskiego Sądu Najwyższego, który również nie przetrwał do dziś.

---

Oceń: Hermann Ende

---